Skal venjarin duga at fyriskipa eina venjing, sum hóskar til ávísan aldursbólk, er alneyðugt, at venjarin veit, hvat børn vanliga megna í ymsu aldursbólkunum. Hevur venjarin hesa vitan, er venjarin munandi betri førur fyri at skilja spælararnar og fyriskipa eina hóskandi venjing.
Børn læra best við at spæla, men tey skulu ikki spæla so nógv, at tey ikki læra. Tí er lyklaorðið í slíkum venjingartímum; spæl, gleði, trivnaður og hugni, men eisini álvari.
